Κόμπι Μπράιαντ: Θρύλος...

Δύο χρόνια από την ημέρα που έφυγε τόσο άδικα ο «Black Mamba»...

Ο Κόμπι είχε ξυπνήσει νωρίς εκείνη την Κυριακή.

Ήταν χαρούμενος γιατί θα πέρναγε αρκετές ώρες με την Τζιάνα, που είχε ήδη ξυπνήσει και ήταν σχεδόν έτοιμη για να φύγουν, χαρούμενη που θα πέταγε με ελικόπτερο.

Η...

σύζυγος του Βανέσα, χαιρέτησε άνδρα και κόρη που γύρω στις εννιά και κάτι είχαν επιβιβαστεί στο ελικόπτερο και έδεσαν τις ζώνες ασφαλείας τους.

Ο διάσημος μπασκετμπολίστας έχοντας δίπλα του την 13χρονη κόρη του Τζιάνα σήκωσε το βλέμμα του στον ουρανό, αγνοώντας ότι αυτή θα ήταν η τελευταία πτήση της ζωής του.

Το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε o «Black Mamba» μαζί με την 13χρονη κόρη του και άλλα εφτά άτομα σηκώθηκε στον αέρα για μια σύντομη πτήση, μέχρι το Μπέρμπανκς της Καλιφόρνια.

  Ο καιρός σαν να συνωμοτούσε με την μοίρα δεν ήταν καλός. Υπήρχε πυκνή ομίχλη και ο έμπειρος πιλότος, αποφάσισε να βασιστεί περισσότερο στο ένστικτό του και λιγότερο στα όργανα, έχοντας κάνει πολλές φορές την συγκεκριμένη διαδρομή.

Όμως η ορατότητα ήταν πολύ περιορισμένη και μετά από δεκαπέντε λεπτά συνεχόμενων κύκλων, το μοιραίο ελικόπτερο προσέκρουσε σε έναν λόφο με μια εκκωφαντική έκρηξη.

Συντρίμμια και άνθρωποι έγιναν ένα πριν πέσει μια εκκωφαντική σιωπή μετά από λίγα λεπτά, αυτή που ακολουθεί σχεδόν πάντοτε μια εναέρια τραγωδία. Λίγες ώρες μετά ο κόσμος πάγωσε στο άκουσμα της είδησης ότι o «Black Mamba» όπως αποκαλούσαν τον Κόμπι είχε φύγει για έναν άλλο μπασκετικό γαλαξία, σκορπίζοντας απέραντη θλίψη σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Οι σταρ του NBA θρηνούσαν με λυγμούς. Ο Λεμπρόν Τζέιμς ξέσπασε σε κλάματα κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο που μετέφερε τους Λος Άντζελες Λέϊκερς.

Μόλις το προηγούμενο βράδυ είχε περάσει τον Κόμπι Μπράιαντ σε πόντους καριέρας και ήταν επίσημα πλέον αυτός ο τρίτος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ, μόνο που αυτό δεν είχε καμία σημασία πλέον.

Όλοι έκλαιγαν στα παρκέ που μεγαλούργησε αυτός ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο, που σκόραρε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, για κάτι παραπάνω από δεκαπέντε χρόνια. Κάποιοι ηλικιωμένοι τον θυμήθηκαν όταν προσπαθούσε να σουτάρει σε ηλικία έξι ετών, τότε που ήταν ένα μικρό παιδάκι σε μια γειτονιά της Φιλαδέλφεια, που έδειχνε ότι θέλει πολύ να ασχοληθεί με το μπάσκετ.

Έντεκα χρόνια μετά στο Λύκειο του Λόουερ Μέριον ο 17χρονος Κόμπι βγάζει μάτια και η φήμη για έναν πιτσιρικά με τρομερό ταλέντο δεν αργεί να φτάσει στα αυτιά του Τζέρι Γουέστ, του general manager των Λέικερς, ο οποίος αποφασίζει να τον τεστάρει.

Η δοκιμασία λαμβάνει χώρα λίγες εβδομάδες πριν από το draft του 1996 και ο Γουέστ ρίχνει στο παρκέ τον 18χρονο Κόμπι, απέναντι από τον πεντάκις πρωταθλητή και φοβερό αμυντικό Μάικλ Κούπερ. Ο τελευταίος δεν χαρίζεται καθόλου στον «νέο» μαρκάροντας τον σκληρά, ρίχνοντας ακόμη και «ξύλο», όμως ο Κόμπι σκοράρει καμιά εικοσαριά πόντους με αυτό το απίστευτο fade away σουτ που είχε.

Η κορυφή και το συγκλονιστικό αντίο

Ο Γουέστ τρίβει τα χέρια του. Ξέρει ότι ανακάλυψε λαβράκι και στα draft o Κόμπι επιλέγεται από τουςΣάρλοτ Χόρνετς και καταλήγει με ανταλλαγή στους Λέικερς, από τους οποίους δεν θα φύγει ποτέ.

Είναι ένας από τους ελάχιστους νέους παίχτες που επιλέχτηκαν χωρίς να έχουν πάει στο κολλέγιο και λίγους μήνες μετά όλοι θα καταλάβουν το γιατί, όταν ο πιτσιρικάς έρχεται για πρώτη φορά στην καριέρα του αντιμέτωπος με τον φοβερό Μάικλ Τζόρνταν. Συναντιούνται στο παρκέ δυο μέρες μετά τα Χριστούγεννα και αμφότεροι δίνουν τα ρέστα τους σε ατομικό επίπεδο, αφού ο ιπτάμενος Μάικλ σκοράρει 36 πόντους και o «Black Mamba» 33.

Μέχρι το 2012 ο Κόμπι σαρώνει διακρίσεις σε ατομικό επίπεδο και στο τέλος της καριέρας του έχει φορέσει πέντε φορές το δαχτυλίδι του πρωταθλητή με τους Λος Άντζελες Λέικερς. Κάποιοι δεν θα ξεχάσου ποτέ τους 81 πόντους που έριξε στους Τορόντο Ράπτορς-είναι η δεύτερη καλύτερη ατομική επίδοση όλων των εποχών στο ΝΒΑ μετά τους 100 του Τσάμπερλεν-άλλοι τα τρίποντα του τελευταίου δευτερολέπτου.

Το τρίποντο της καρδιάς του όμως ανήκει στην Βανέσσα Λέιν, την γυναίκα που αγάπησε, παντρεύτηκε και μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά που ολοκλήρωσαν την ευτυχία τους.

Εν αντιθέσει με άλλα ζευγάρια του ΝΒΑ, ο Κόμπι και η Βανέσα του θα συμπλήρωναν φέτος-αν ζούσε-είκοσι ένα χρόνια έγγαμου βίου και ονειρεμένων στιγμών. Είθισται να λένε ότι η ζωή είναι στιγμές, ότι καθορίζεται από αυτές και στον μυθικό βίο του Κόμπι μια τέτοια στιγμή ήταν όταν αποφάσισε να σταματήσει το μπάσκετ.

Εξέφρασε τα συναισθήματα του με μια συγκλονιστική επιστολή η οποία τα λέει όλα και δημοσιοποιήθηκε πέντε χρόνια πριν από την ημέρα που σταμάτησε ο χρόνος, εκείνο το καταραμένο πρωινό:

«Αγαπημένο μου μπάσκετ, Από τη στιγμή που φόρεσα τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύθηκα. Σε αγάπησα τόσο, που σου έδωσα τα πάντα. Το μυαλό και το κορμί μου, το πνεύμα και την ψυχή μου. Ήμουν ένα εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα.

Δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από αυτό. Έτρεξα πάνω κάτω σε κάθε παρκέ για να κυνηγήσω κάθε μπαλιά. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα. Έπαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι μόνο επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά κι επειδή ΕΣΥ με φώναζες. Έκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με άφησες να νιώσω. Έδωσες σε ένα εξάχρονο παιδί το Laker Dream και για πάντα θα σε αγαπώ.

 

Όμως, δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο αρρωστημένα για πολύ ακόμα. Αυτή τη χρονιά, είναι ό,τι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου θα το διαχειριστεί, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο. Και είμαι εντάξει. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απόμεινε. Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όσα είχαμε.

Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ότι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις γυρισμένες κάλτσες, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5... 4... 3... 2... 1

Πάντα θα σε αγαπώ,

Kobe».

protothema.gr